Pagina 109

In juni 1971 kreeg ik van Dirkzwager een belletje, ze hadden weer een

proeftocht. Het betrof het containerschip Spindrift Isle, gebouwd bij

IHC te Krimpen a/d IJssel. Voor die tijd was het een redelijk groot schip.

De reis zou ongeveer 8 tot 10 dagen duren en dit keer zouden de speed

trials midden op de Noordzee plaats vinden met als referentie een

vuurschip.. We gingen met ons vertrouwde

clubje van Kapitein, stuurman en machinist.

Daarnaast nog een viertal matrozen.

Er waren verder nog tientallen technici en

andere experts die mee gingen om alle apparatuur te testen. Vanwege deze lieden was er ook een complete huishoudelijke staf aan boord, inclusief een paar koks, Normaal was een van de matrozen tevens kok, maar nu werden we echt in de watten gelegd.

We hadden opdracht gekregen om de eerste 3 - 4 dagen voor de Nederlandse kust te blijven. In die tijd werd de hoofdmotor getest, wat inhield een aantal uren volle kracht en dan weer een poosje rustig aan. Mijn vriend de kapitein en ik besloten om vlak onder de kust tussen Rotterdam en Amsterdam heen en weer te varen. Toen kon dat nog, met het drukke verkeer van tegenwoordig kan en mag dat niet meer. Maar goed niemand die ons toen een strobreed in de weg legde. Ter hoogte van Scheveningen lagen toentertijd de radio schepen : Veronica en Radio Noordzee Internationaal. Uit balorigheid besloot ik ze wat van dichterbij te gaan bekijken en koerste recht op de Mebo II (RNI) af en passeerde hen op minder dan 100 meter, daarna een bocht gemaakt en nu recht af op de Norderney (Ver) om die ook rakelings te passeren. Dit smaakte naar meer, dus begon ik ruime achtjes te varen tussen beide zendschepen in. Dat ging een tijdje goed, totdat de marconist op de brug kwam, De Mebo II had hem opgeroepen met het verzoek om een grotere afstand in acht te nemen. Ze voelden zich bedreigd, elke keer als daar dat grote schip met een grote witte schuimsnor recht op hun aankwam, bovendien veroorzaakte we zoveel golven dat er mensen zeeziek werden. Toen er ook vanuit onze machinekamer alarmerende berichten kwamen dat door al dat draaien en keren de motor nooit goed op toeren kon komen vond ik het welletjes en lieten we de schepen met rust.

Na de Spindrift Isle volgen er nog een paar proeftochten, sommige groter en sommige kleiner.

Meestal hadden we goed tot heel goed weer tijdens de proeftochten, daar kwam één uitzondering op,

De proeftocht met sleepzuiger Wado begon met redelijk weer, maar dat

sloeg na een paar dagen om in een echte westerstorm, wind 6 tot 7.

Nu kon dat schip het hebben en wij ook, maar dat gold niet voor een aantal

van de technici en andere bobo’s aan boord. Zeeziek als ze waren moesten

ze zich ook nog proberen staande te houden terwijl het schip behoorlijk te

keer ging. Wij op de brug konden ons schrap zetten elke keer als er weer

een golf aan kwam zetten. Op de Wado sliepen wij in het voorschip en had

je 2 mogelijkheden om op de brug te komen; over dek of door een loopbrug

onderdeks..