Mijn werkgevers
Het was 1972, ik was net getrouwd en had geen baan. Varen was geen optie meer, vliegen lukte ook niet. Wat nu?
Solliciteren was de enige oplossing. Elke zaterdag de Telegraaf en het AD gekocht en advertenties uitpluizen.
Het liefst had ik iets op Schiphol of in de Rotterdamse haven. Na en paar weken vond ik de juiste baan voor mij. Supervisor Cargo bij een vrachtafhandelaar op Schiphol. Ik zag de advertentie en wist gewoon: die baan ga ik krijgen. Met 100% zelfvertrouwen ben ik de sollicitatie ronde ingegaan en binnen een week had ik de baan..
Nu nog een passend huis in de buurt van Schiphol. Op dat moment woonden we nog in Ommen en dat kon natuurlijk niet. Ondanks de huizennood in het westen vonden we vrij snel een flat in Alphen a/d Rijn. Het werd net opgeleverd dus de paar meubeltjes in een busje en wij naar ons nieuw onderkomen.
De baan op Schiphol was prima, het liefst zou ik rechtstreeks voor een luchtvaartmaatschappij willen werken, maar dit kwam er dicht bij in de buurt. Het was afwisselend en leuk werk, met een trekker op het platform rondrijden, de belading van vliegtuigen monitoren en veel contact met luchtvaartmaatschappijen.
Nu was de functie Supervisor Cargo nieuw gecreëerd door Aeroground. Ze hadden het personeel ook niet op de hoogte gebracht dat die functie er aan kwam. Na een inwerk periode van 2 weken buiten het bedrijf werden we door de directie voorgesteld aan de rest van het personeel. Dat sloeg in als een bom, want dat betekende dat een aantal mensen hun verantwoordelijkheden aan ons ( in totaal kwamen er 3 supervisors) moesten overdragen.
Ze kwamen in verzet, niet tegen ons maar tegen de directie. Dat verzet heeft in totaal 9 maanden geduurd en resulteerde in een compromis. De supervisors bleven, maar de oude garde kreeg een aantal verantwoordelijkheden terug. Hierdoor werd onze taak uitgehold en deed de directie ons een voorstel. Accepteren of met een bonus van 4 maanden salaris opstappen.
Het kon niet mooier, ik had besloten na mijn jaarcontract toch al de overstap maken naar een luchtvaartmaatschappij. En dat werd nu nog beloond met 4 maanden extra salaris.
Zo kwam ik bij Saudi Cargo Airlines terecht, de staats luchtvaartmaatschappij van het rijkste land van de wereld.
Ik stapte een heel nieuwe wereld binnen. De maatschappij, Saudia , had speciaal een
kantoor geopend op Schiphol van wege hun grootste klant Aramco, de staats olie maatschappij.
Alles kon en alles mocht bij die maatschappij. Vlagvertoon -
Verder